Being Gujju

*અનુકૂળ સંજોગો માં જીવતો*    *માણસ સુખી હોય છે...*           *પરંતુ*   *સંજોગો ને અનુકૂળ બનાવી*   *ને જીવતો માણસ* *વધુ સુખી હોય છે...*

જીભ તો જન્મતા ના પહેલે દિવસે જ મળી જાય છે... પણ; એના ઉપયોગની કળા મેળવવા આખી જીંદગી નીકળી જાય છે... *જીવનમાં પસ્તાવો કરવાનું છોડીદો,* *કંઈક એવું કરો કે તમને છોડનારા પસ્તાય.*

*નથી  જાતો  મંદિર,*                     *મસ્જિદ,  ચર્ચમાં*     *મિત્રોના  દિલોમાં  જ*                     *દેવતા  મળે  છે..।*     *ખસું  છુ  હું  જયારે*                       *સતત ખુદ...

*જીંદગીના છેલ્લા દિવસ ની સંધ્યા પણ અજીબ હશે સાહેબ,* *જે લોકો જોઇને દૂર ભાગે છે, એ લોકો પણ આપણી એક ઝલક જોવા આતુર હશે...*

*"જ્યારે કોઈ સાથ ના આપે ને ,* *ત્યારે* *અરીસા સામે ઉભુ રેવાનું, ને કેવાનું,* *"તું ચિંતા ના કર, આપણે એકલા લડી લેસુ*    

મિત્રો .... જીવન માં...શક્ય હોય તો...પહેલા *"સપના'* તોડજો ! પણ... *'સંપ'* નાં તોડતા" *શુભ રાત્રી*

મારા એક સ્નેહી શહેરના જાણીતા ફિઝિશિયન છે – ડૉ. મુકુલ ઓઝા. મારું હૃદય ચાલતું રહે – ધીમે કે ઝડપથી નહિ, પણ માપસર ચાલતું રહે એ માટે આ ડૉક્ટર સ્નેહીનું માર્ગદર્શન મેળવતો રહું છું. થોડા દિવસ પહેલાં એમની પાસે જવાનું થયું ત્યારે એ એક દર્દીને સલાહ આપી રહ્યા હતા. એમણે વાતવાતમાં આરોગ્ય માટેનું એક જીવનસૂત્ર પેલ દર્દીને કહ્યું : ‘ચાલતા રહો, હસતા રહો, ચા પીતા રહો.’ આ સાંભળી મને થોડી નવાઈ લાગી. ચાલતા રહેવાના ફાયદા વિશે તો મેં અનેક લોકો પાસેથી સાંભળ્યું છે અને અનેક પુસ્તકોમાં વાંચ્યું છે. અમારા એક શિક્ષક ‘વોકિંગ ઈઝ ધ બેસ્ટ એક્સરસાઈઝ’ એવું હંમેશાં ખુરશીમાં બેઠાં બેઠાં અમને કહેતા. હસતા રહેવાની વાત રિવાજ મુજબ પહેલાં અમેરિકામાં શરૂ થઈ અને હવે ત્યાંથી આયાત કર્યા પછી અહીં પણ કહેવાવા માંડી છે. પરંતુ ચા પીતા રહેવાની વાત મારે માટે નવી હતી. ચા પીતો થયો ત્યારથી આજ સુધીમાં મેં હંમેશાં ચાની નિંદા જ સાંભળી છે. એસ.એસ.સીમાં આવ્યો ત્યારે મેં પહેલવહેલી વાર ચા પીધેલી. પહેલા ધોરણની વાચનમાળાના પહેલાં પાઠમાં ‘બા, ચા પા.’ આવું સુંદર વાક્ય આવતું હતું. ‘ચા ન પીવાય, ચા પીવાથી હાડકાં ગળી જાય.’ એવું કહી બાએ ચા પીવાની ના કહી ...

પત્ની - લગ્નના દસ વર્ષ થઈ ગય અને એક તમે છો જે આજ સુધી મને ક્યાય ફરવા પણ લઈ જતા નથી.. પતિ - ચાલ ઠીક છે આજે આપણે ફરવા જઈશુ સાંજે પતિ પત્નીને લઈને સ્મશાન ઘાટ લઈ ગયો.. પત્ની ગુસ્સેથી બોલી - છિ.. સ્મશાન પણ કોઈ ફરવાની જગ્યા છે. પતિ - અરે ગાંડી... લોકો મરે છે અહી આવવા માટે...

કોરિયામાં લડાઈ ચાલતી હતી ત્યારે એક અમેરિકન જનરલ દક્ષિણ કોરિયાના દળો આગળ ભાષણ કરવા આવ્યો હતો. એ અમેરિકન ઇંગ્લીશમાં બોલતો હતો અને એનો કોરિયન દુભાષિયો એનું ભાષાંતર કરતો. બનતું એવું કે જનરલ જે લાંબી લાંબી જોક્સ કહેતો એનું આઠ-દસ શબ્દોમાં જ પેલો ભાષાંતર કરી નાખતો અને સામે બેઠેલા કોરિયન સૈનિકો ખડખડાટ હાસ્ય કરતા. પ્રવચન પૂરું થતાં જનરલે દુભાષિયાને પૂછ્યું કે, ‘ભાઈ, તમારી ભાષા એવી તે કેવી લાઘવવાળી છે કે મારી ત્રણ ચાર મિનિટની જોકનું તું આઠ-દસ શબ્દોમાં જ ભાષાંતર કરી નાખે છે ?’ દુભાષિયો કહે, ‘સાહેબ ! આ તો મિલિટરી કહેવાય. અહીં ભાષાંતર કરે છે જ કોણ ? હું તો દરેક વખતે એમને એમ કહેતો કે ગધેડાઓ, જનરલ સાહેબે જોક કીધી છે. ચાલો, હસો જોઉં !’ * * * ‘પ્રિયે ! હું જ્યારે ઘરડો અને અશક્ત થઈ ગયો હોઈશ ત્યારે પણ મને પ્રેમ કરીશ ?’ ‘હા, કરું જ છુંને !’ * * * ન્યાયાધીશ : (ગુનેગારને) મને લાગે છે કે મેં તમને ક્યાંક જોયા છે… ને વારેવારે જોયા છે… પણ ક્યાં ? ગુનેગાર : સાહેબ હું તો કોઠા પર તબલાં વગાડું છું. કોર્ટમાં ટાંકણી પડે તોય સંભળાય એવી શાંતિ… * * * એક અંધારી રાત હતી. એક ચોર ઘરમાં સફળતાપૂર્વક ચોરી કરીને અને માલ...

ભૂલવા સમું બધું ભૂલી જાઉં, એવી કૈં પળ થઈ ઝૂલી જાઉં. મોગરે મઘમઘી જઈ પાછો, ભીતરે ઘડીકમાં ડૂબી જાઉં. આમ તો તક અપાર મળી છે, થાય કે વિહગ થૈ ઊડી જાઉં. આયખું અમૃતભર્યું મળ્યું છે, એ સ્મરી સ્મરી હું યે ઝૂમી જાઉં. બ્હાર નીકળવું છે, પૂછું તેથી બિંબથી કઈ રીતે કૂદી જાઉં ? તારી યાદ લઈ ઘૂમું કિશોર, નામને હરપળે ચૂમી જાઉં.

જરા જેટલી વાત ભારે પડી છે, ફૂલોથી મુલાકાત ભારે પડી છે. કદી બોજ લાગ્યો બીજાનો વધારે, કદી આપણી જાત ભારે પડી છે. ફકીરી હતી તો હતા સાવ હળવા, અમોને અમીરાત ભારે પડી છે. ન આંસુને પાંપણ ઉઠાવી શકે છે, તમારી આ ખેરાત ભારે પડી છે. ઉઠાવી શકતો નથી બોજ એનો, તમારા વગર રાત ભારે પડી છે. કદી વીજળીનેય ઝીલી છે રમતા, કદી ફૂલ શી ઘાત ભારે પડી છે. નથી કૈં પડી ‘રાજ’ નરસીંને કેવળ, મને પણ સદા નાત ભારે પડી છે.

 સડકને કાંઠે વાણિયા ની દુકાન હતી . તેની સામે જ એક મોટી કંપનીનો નવો સ્ટોર ખુલ્યો , બૅનર માર્યુ: *"ઘી ૩૦૦ રૂ.કીલો"*   બીજા દિવસે વાણિયાએ  બેનર માર્યુ.... *" ઘી ૨૮૦ રૂ.કીલો"*   *આગલા દિવસે સ્ટોર વાળાએ ૨૬૦/- રૂનું  બૅનર માર્યુ  તો વાણિયા એ  ૨૪૦/- રૂપિયા નું બૅનર માર્યું ...*  આ કાયમની હરીફાઈ જોઈને એક સજ્જન ભાઈ વાણિયા ભાઈ પાસે  જઈને સમજાવવા મંડ્યા  કે - *"ભાઈ ઈ મોટી કંપની છે તું  ગમે તેટલું  નુકશાન કરીશ  ને તો પણ લાંબો સમય એની સામે ટકી નહીં શકે ... "* વાણિયાએ સજ્જન સામું પગથી માથા સુધી જોઈને કીધુ : *અમે ઘી રાખતા જ નથી!* એ વાણીયો અમિત શાહ ના નામ થી ઓળખાય છે આજે..

એક પત્નીએ   ઘરે આવીને જોયું કે બે માણસ ચાદર ઓઢી તેના બેડરૂમમાં    સૂઈ રહ્યા છે.. ગુસ્સામાં તેણે એક  મોટો દંડો લાવીને  ખૂબ માર માર્યો    થાક્યા પછી પાણી પીવા ગઈ તો પતિનો ફોન આવ...

વિશ્વ મા લગભગ 'આઠસો' ૮૦૦ જેટલી રમત રમાય છે, છતાં લોકો ની "લાગણી સાથે ની રમત" સહુ થી પ્રિય છે....

‘શોપિંગ એ મારો જન્મસિદ્ધ અધિકાર છે’ એવું લગભગ દરેક શ્રીમતીજી માને છે. કોલેજમાં આજ કાલ જેમ રોઝ ડે, પિન્ક ડે, બ્લેક ડે જેવા ડે ઉજવાય છે એમ અમારા ઘરમાં પણ જુદા-જુદા ડે જેવા કે સાફસૂફી ડે, કચરાપોતાં ડે, દિવાળીમાં માળિયા ડે જેવા જુદા જુદા ડે ઉજવાય. ફરક એટલો જ કે આ બધામાં મુખ્ય રોલ મારે પ્લે કરવાનો હોય. વળી, શોપિંગ ડે પણ એમાંનો એક જ. શોપિંગ ડે એટલે કે મારા માટે ખિસ્સા ખાલી કરવાનો ડે! પણ શું કરીએ? આપણે તો ‘હસબન્ડ’ એટલે તો કંઈ બોલાય જ નહીં. ‘હસ’ કહે તો હસવાનું, ‘બંધ’ કહે તો બંધ. અમારા રાજુકાકા અંગ્રેજી શબ્દ WIFE ને કાયમ Wories invited for ever એમ કહ્યા કરે. ગમે તે હોય પણ શોપિંગ કર્યા વગર કંઈ થોડું ચાલે? પછી ભલે ને એમાં મુખ્ય રોલ આપણો ન હોય! માંડ માંડ બચાવેલાં પૈસામાંથી હું અને બટુક આજે ૬થી૯માં જવાનું આયોજન કરતા જ હતા ત્યાં સવારમાં જ શ્રીમતીજીનો હુકમ છૂટ્યો, “જુઓ પેલી હંસાની છોડીનું લગ્ન આવતા અઠવાડિયે આવશે, પેલા પરેશભાઈની છોકરાની સગાઈ પણ છે અને પાછું ઘણા વખતથી…” “હંહં… તે ચોક્કસ જઈ આવશું સગાઈ ને લગ્ન બંનેમાં. બસ. હું એવુ હશે તો રજા પણ લઈ લઈશ.” “સાંભળો તો ખરા હવે, વચ્ચે બોલ બોલ કર્યા...

ના હસી આજે શક્યા પાછા અમે…. ના રડી આજે શક્યા પાછા તમે…. રોજ રાતી વાદળી ગાજ્યા કરે… ના પડી આજે શક્યા પાછા અમે… ને હવાને શું હવા વાતી હશે ? ના હલી આજે શક્યા પાછા તમે… કોનું છે આ નામુ બાકી યાદ કર.. ના ભરી આજે શક્યા પાછા અમે… નામના તારી ભુલાશે આ જ તો… ના ખસી આજે શક્યા પાછા તમે… રોજ તારી જાતને પૂછો તમે…. ના સહી આજે શક્યા પાછા અમે….!! [ રીડગુજરાતીને આ કૃતિ મોકલવા બદલ નવોદિત સર્જક સંદિપભાઈનો (બલોલ, મહેસાણા) ખૂબ ખૂબ આભાર. આપ તેમનો આ નંબર પર +૯૧ ૮૫૧૧૦૬૭૩૪૦ સંપર્ક કરી શકો છો.]